bend ::: (f. i.) : 1) bağ, yular, rabıta, bağlama.

bend-i dil ::: gönül bağı, alâka, ilgi, sevgi. 2) birini emri altına alma. 3) boğum, mafsal. 4 makale, fıkra, madde. 5) su biriktirmek için iki dağ arasına yapılan set, baraj. 6) su mecrası için yapılan kemer 7) s. bağlıyan bağlanmış bağlı. 8) ed. başından sonuna kadar aynı vezinde bir çok beğitli başından sonuna kadar parçalardan meydana gelen vebaşından sononna kadar ve kısım, kısım, gazel tarzında kafiyeli değişen manzumelerin her bir parçası, (bkz. : tercî-i bend, terkîb-i bend).

bend ::: bağ , zincir , boğum , fıkra , baraj , su bendi , bağlanmış

bend ::: ‬bağ

bend ::: zincir

bend ::: boğum

bend ::: bend

bend ::: fıkra

bend ::: baraj

bend ::: su bendi