mecnûn ::: (a. s. cinn'den c. : mecânîn) : 1) cin tutmuş, çıldırmış, deli; dîvâne. 2) delice seven, tutkun, (bkz. : âşık).

mecnûn-ı gayr-ı mutbik ::: huk. [eskiden] kâh mecnûn olup kâh iyileşen kimse.

mecnûn-ı mutbik ::: huk. [eskiden] cünûnu, bütün zamanını kaplıyan kimse.

Mecnûn ::: (a. h. i.) : Leylâ ile -Mecnûn hikâyesinin erkek kahramanı, Kays.

mecnun ::: deli

mecnûn ::: delice seven , cinli , leyla'nın aşığı , deli , çılgın

mecnûn ::: ‬delice seven

mecnûn ::: cinli

mecnûn ::: Leyla’nın aşığı

Mecnûn ::: (a. h. i.) Leylâ ile -Mecnûn hikâyesinin erkek kahramanı, Kays.